10 A-rijders, 5 B-rijders en 2 Gastrijders stonden aan de start voor een tocht met geen al te goede weersvoorspellingen.
De Fantasy Dream gaat over een bekend parcours richting via Genhout, Swier, Retersbeek naar Klimmen en voor het eerst sinds jaren konden we bij de manege de Blauwe Steen in Hunnecum zonder problemen door rijden. Dit keer geen paardentrailers of ander loslopend tuig dat de doorgang blokkeert…. dachten we.
Een stuk verderop, na de Beklimming van Retersbeek en in afdaling van de Schoolstraat in Klimmen stond een verdwaalde caravan van Circus Renz midden op de weg. een enkeling kon via de stoep half door de struiken nog door komen maar de meesten konden alleen voorbij na het tonen van een geldig legitimatiebewijs en dat had natuurlijk niet iedereen bij zich.
Geheel verbrokkeld reed het peloton via Ransdaal naar de grote weg van Valkenburg naar Wijlre. Daar de regen steeds dreigender werd sloeg de twijfel in de groep toe. Doorrijden, omdraaien, afkorten, schuilen…….Allerlei verschillende suggesties, ideeën en meningen, maar geen duidelijkheid.
Jo C. die na een pittige matpartij met Toni Boltini zich had kunnen losrukken bij de de caravanblokkade zat al een hele tijd in een Dumoulin-achtige achtervolging van de (kop)groep. Hoewel hij af en toe de voorsten in het vizier had kreeg hij het gat met de blauwhemden niet dicht gereden. Wanhopig schreeuwen en fluiten op zijn vingers mocht niet baten en nadat hij ook nog door een koersofficial even de verkeerde kant werd opgestuurd verdween de groep uit zijn zicht. Totaal gedesillusioneerd besloot hij op de grote weg na en potje ini-mini-mutte naar links richting Wijlre te rijden, wat op zich de goede keuze was maar door de misleidende baanfunctionaris was zijn achterstand dermate groot dat hij uiteindelijk eieren voor zijn geld koos en omdraaide.
Gied R. en P. de Houtworm waren wel besluitvaardig en draaide op de grote weg naar rechts richting zon.
Gied probeert wanhopig zijn 2de plaats in de TC Stein Award om te zetten in een 1ste plaats door in de A groep te starten en in de B groep te finishen en daarmee dubbele punten te vangen, Iets wat hem vorige week wel lukte maar deze keer niet hoewel een eerdere spraakverwarring dit wel deed vermoeden. (Gied was eigenlijk Piet)
In Gulpen bij Zwembad Mosaqua begon de regen zich dusdanig door te zetten dat de regenjasjes uit de achterzak werden gehaald. Daar deze bescherming nog niet voldoende was besloten we te gaan schuilen en te pauzeren bij het klim-centrum naast het zwembad.
John B. echter had hier geen trek in en omdat hij toch geen jasje bij zich had reed hij van dat punt alleen verder en omdat hij waarschijnlijk niet met natte kleren mag thuis komen is hij nog een stukje doorgereden (dubbele afstand) om zeker te zijn dat alles weer netjes kurkdroog was bij thuiskomst.
Tijdens de pauze werd de tussenbalans opgemaakt door de 5 overgeblevenen en daar werd met stellige overtuiging verteld dat Jo C. samen met Gied R. en P de Houtw. was afgeslagen. Na een korte pauze kwam de zon te voorschijn en zag de wereld opeens heel anders uit.
In een stralend zonnetje werd de beklimming van Henri Chapelle genomen en vandaar ging het gas behoorlijk op. Met een afdaling van HC tot ongeveer tot in Stein met wind in de rug kwamen we na een kleine 100 km en een gemiddelde van 30 km/h thuis om de de fiets te poetsen.
Volgende keer verzoek om de groep toch compleet te houden (behoudens afmeldingen) en bij wisselpunten en/of afslagen niet volle bak door te rijden als niet iedereen erbij is.
De B- groep had het rondje Bokrijk op het programma staan en vertrok met 6 personen (waarvan 2 ex-leden, de gebroeders Borgini’s) de achteraf goede kant op, richting zon. Chrit vertrok als een bezetene om zijn PR langs de autoweg richting Kotem aan te scherpen. Helaas kwam hij erachter dat hij zijn GSM niet bij zich had en zelfs helemaal geen Strava account heeft. De jeugd in de groep Oude Glorie nam het voortouw en het tempo werd bij afwezigheid van Math (the navigator) V. aangevoerd door Natascha en Manuel. John en Natascha reden op een gegeven moment tegelijk lek waardoor de stoptijd gelukkig gehalveerd werd omdat de reparatie parallel kon worden uitgevoerd. Natascha’s vaste monteur (M. Nelissen) die ook in het groepje meerijd wist wat hem te doen stond en kon gelijk aan de slag. Wel was hij een beetje aan het mopperen daar het reeds de 12x was op 3 ritjes en hij uit voorzorg zoveel binnenbandjes bij zich had dat er geen plaats meer was voor zijn eigen repen.
John had minder geluk en kon zijn eigen problemen oplossen, maar dat is nu eenmaal het lot van gastrijders.
Vlak voordat de pauzeplaats bereikt werd hoorden de mannelijke coureurs een ijselijk gegil en geschreeuw wat achteraf bleek dat afkomstig was van Natascha. Zij was aangevallen door een weps die dacht een gratis ritje mee te kunnen rijden op de onderlip van Natascha. Omdat het vlak bij de pauzeplaats was hebben ze tot daar doorgereden en de rijders met een medische opleiding en/of achtergrond (allemaal) hebben zich over haar ontfermd. De meest genoemde behandeling die werd genoemd was “oetzoegen” maar omdat ze niet kon kiezen wie de behandeling moest uitvoeren heeft ze gekozen voor “ijsblokjes”.
Bij de pauzeplaats kwam Piet C. nog voorbij die door het niet dragen van de clubkleding geen boete hoefde te betalen maar wel een rondje geven.
Omdat Pluvius ook in Belgie zijn intrede deed hebben ze het rondje ca. 10 km ingekort en na 90 km en ruim 26,5 km/h gemiddeld na een mooie rit kwamen ze voldaan weer thuis.