HERFST !

Voor vandaag stond er een ritje Piringen op het programma. De weersvooruitzichten waren niet erg rooskleurig en de opkomst was dan ook karig te noemen. Slechts 5 die-hards meldden zich bij Chrit en waren bereid om de herfstachtige omstandigheden te trotseren. Inclusief een verloren zoon. We misten wel één van de grootste kanshebbers voor de TC Stein award , en het lijkt dat hij nu definitief moet afhaken in de felle strijd voor deze hoog aangeschreven titel. Schrijver dezes heeft de feestzaal en de catering inmiddels besteld! Iedereen had de buienradar geraadpleegd en de verwachtte regen zou rond de klok van twaalven arriveren. Dus moesten we de route wel inkorten om het droog te houden. We vertrokken richting Belgie om daar over de dijk langs de Maas naar het zuiden te fietsen. Peter C. en Jo zetten de anderen uit de wind en moesten behoorlijk doorstampen tegen de harde wind. Eric en John kregen na een tijdje medelijden en namen het commando over. Maar al snel daarna hadden we het gedroomde koppel aan de leiding . Peter C. en John beukten zij aan zij tegen de storm in. Langs het kanaal werd er zelfs even in waaierformatie gereden. Op een eindelijk lekker lopend fietspad moesten we helaas even stoppen. John lek. Nadat dit euvel verholpen was ging het weer in gestrekte draf richting Bilzen. Inmiddels waren we ruim een uur onderweg en moest er een keuze gemaakt worden over de route om voor de regen in Stein te zijn. Na wat getwijfel en overleg besloten we toch nog een stukje zuidelijker te gaan en nog voor Tongeren terug te draaien. Het werd een beetje zoeken maar we reden wel over mooie goed verstopte achteraf gelegen weggetjes die slingerend en glooiend door het landschap sneden. Echter even later opnieuw pech. Eric zijn body liep vast zodra hij stopte met trappen. Dus trappen blijven was het devies. Eric koos er zelf voor om verder alleen naar huis te rijden. Met vieren zochten we op onbekend terrein naar een herkenbaar aanknopingspunt . Al snel kwamen we op bekende wegen en ging het met de wind in de rug richting Mopertingen. Af en toe moest er even ingehouden worden en het tempo werd wat aangepast. In de buurt van Zutendaal voelden we de eerste regendruppels. Gelukkig was het maar lichte neerslag en kon er gewoon doorgereden worden. De wegen werden wel steeds natter en het was goed oppassen met bladeren en naalden. Op weg naar Maasmechelen fietste tot onze verrassing opeens Eric voor ons uit. Hij had een kortere route genomen en had ondanks de handicap toch goed kunnen doorrijden. Even later waren we Jan kwijt. Maar ook Jan dook opeens weer op en reed voor ons. Door de aanhoudende lichte regen werd het steeds onaangenamer en vanaf de autowegbrug reed iedereen de kortste weg naar huis.