Categorie: Geen categorie

Bij een temperatuur van 2 graden vertrokken 12 deelnemers, waarbij 1 die deelnam aan zijn eerste clubrit, voor hun rit “vernieuwde rondje John”.  De A en B-groep vertrokken samen en ze werden uitgezwaaid door Chrit C, die wegens een staaroperatie niet kon meefietsen. Op het fietspad tussen Kotem en Maasmechelen sloot Jan C. nog aan, die zich reeds in België bevond.

Omdat er een zuidoostelijk briesje in de rug stond werd in een matig tempo gereden en had niemand echt last van de kou. Toen we de Zuid-Willemsvaart overstaken, doken we het bos in.

Vanaf hier liep de route dan ook grotendeels door boswegen en -fietspaden. Peter S. reed net voor Opoeteren lek. Tijdens het repareren vertelde Bert dat hij vorig jaar Viagra onder de kerstboom had gelegd en deze dan ook 3 weken was blijven staan!  Nauwelijks weer vertrokken reed Gied lek. Daarna ging alles goed tot aan de pauzeplaats bij Kattenvennen.  Math V, net terug van vakantie, reed in As via Maasmechlen naar huis. We stopten direct bij de 1e van de 3 mogelijke pauzeplaatsen. Hier bleek dat de terrasverwarming reeds in werking was, maar er werd toch gekozen om binnen te pauzeren. Toen we na een uitvoerige pauze weer vertrokken, bleek Bert een lekke band te hebben. Nadat ook deze band was gerepareerd werd er in een pittig tempo naar huis gefietst. De afstand bedroeg 80 km met een gemiddeld van 29,8 km en ongeveer 270 hoogtemeters.We kunnen ons nu opmaken voor de laatste rit van het seizoen volgende week.

We vertrokken met 9 man ,het was zonnig met een schrale oostenwind ,het ging goed tot Grevenbicht daar reed ik met 2 koplopers te ver door maar met `n omweg kwamen we weer samen.Er reed `n gastrijder mee tot Roosteren verder was er een valse lekmelding en we lagen ver uit elkaar maar na Odilienberg op de postweg was er wel een leegloper en gelukkig kwam de reddende engel met een hogedrukpomp en op die plek moesten we terug en gingen naar vlodrop voor koffie en gebak.De terugweg verliep goed tot bij Nieuwstadt daar had ik lek en Jack bleef bij me en de rest trok verder.

Wat een verschil met een week eerder, toen 26 graden en nu donker bewolkt, frisjes maar  wel nog net droog en het zag er naar uit dat in de rit van de vallende bladeren niet alleen bladeren zouden vallen. De meesten hadden de bui al zien hangen en niet erover gedacht om aan de grote voer toer te beginnen. Dit resulteerde in een opkomst van 3, waarvan er een eigenlijk al meteen spijt had dat hij was komen opdagen. De weerverwachting voorspelde na 11 uur droog maar ervoor fixe buien. Zo werd er vertrokken waarna het bij de brug in Elsloo al lichtjes begon te regen. Peter hield het al in Bunde voor gezien en draaide of om zijn eigen weg te zoeken. Tussen John en ondergetekende werd afgesproken dat we wel zouden zien waar we zouden omdraaien.

Na een kleine valpartij en missen van afslag bij Remersdael, een welkome onderbreking en kop koffie om even op te warmen, werd de gepland route weer opgepikt.  Gaandeweg werd het weer iets beter en bij Meersen had de rit van de vallende bladeren iets weg van de rit naar de zon. Uiteindelijk rond kwart over een arriveerden we in Stein met totaal 96 km op de teller en een gemiddelde van 28,5 km/hr. Geen pilsje na afloop zoals een week eerder maar een warm bad!

http://connect.garmin.com:80/activity/embed/119867155

Het lijkt wel of de weergoden helemaal de weg kwijt zijn, 1 oktober en we worden geconfronteerd met zo een beetje het beste fietsweer wat bestaat. 25 graden, geen wind en een blauwe hemel wat wil de toerfietser nog meer? Niets dus vielen 9 man voor een rondje Piringen een beetje tegen.

Zoals te verwachten bij zo een rondje en omstandigheden zat het tempo er weer goed in, vanaf het begin. De rit zelf verliep ook zonder problemen alleen waarschuwde Jan C. ons voor de pauze locatie in Piringen, het zou er niet al te gezellig zijn en volgens hem lag het te vroeg in de route. Ondanks de waarschuwing werd er toch op die plaats gepauzeerd en toegegeven Jan had gelijk; als de bediening meer naar zweet ruikt dan 9 fietsers die zich net uitgesloofd hebben dan weet je genoeg tel daar bij op dat de eerste vlaailocatie 1.5km verder op ligt en we zullen dus de tip van Jan overnemen om volgend jaar in Sluizen te pauzeren waar 3 terrassen naast elkaar in de zon liggen te wachten op ons.

Op de terugweg werd hier en daar getwijfelt over de route waardoor de gemiddelde snelheid iets zakte. Achter Lanaken kwamen wij Jos P tegen die vandaag iets later aan de route was begonnen.

Het zou een geheel incident-loze rit zijn geworden als in Kotem Jack niet met zijn fiets door een boom-wortel-deksel was gereden. Hij reed in een klap zowel voor- als achterband stuk. Om van de nood een deugd te maken besloot hij en 3 anderen om bij Jetty nog een pintje te pakken. De 5 anderen reden terug naar Stein waar toch nog 31km/u op de teller stond genoteerd na 101km.

11 rijders en een nestor stonden aan de start op de oprit aan de Vleugelmorgenstraat. Een echte classic deze keer, ondanks dat het een echte classic was waren we bij de start toch al weer aan het twijfelen over de juiste route: “Ulestraten of Itteren-Borgharen”. We kozen de route tussen Maas en Kanaal maar dachten later dat het toch langs het vliegveld had moeten zijn.

Maar goed het was nagenoeg windstil, niet te warm en zonnig, de nestor ging weer terug naar binnen en de rijders vertrokken met een behoorlijk tempo. Bij de eerste klim moesten Eric en Kees lossen maar de rest wachtte keurig op de weg naar Val Dieu…. om vervolgens weer met volle vaart richting volgende klim te rijden alwaar hetzelfde gebeurde. Jack vond dat er te weinig geklommen werd dus besloot hij de klim naar Aubel 2 keer te rijden. Eric en Kees zagen bij het binnenrijden van Aubel niemand staan wachtten en dachten dat de groep via Hagelstein was gereden. De groep stond echter iets verder in Aubel te wachten waardoor Eric en Kees de groep ongezien voorbij reden en toch als eerste bij de Pauze plaats arriveerden.

Sinds het Cafe in La Planck gesloten is, is de Boswachter in Slenaken een van de meest bezochte rustplaatsen en we mogen niet klagen over de koffie en het vlaaiassortiment. Na de Pauze werd, wederom in straf tempo, terug gereden via Ingber, Sibbe en Vilt waar bleek dat dit een echte klassieker was. De weg was weer eens opengebroken waardoor met kunst en vliegwerk naar Berg & Terblijt moest worden gereden. Jan C. had als enige de snelheidsmeter losgekoppeld waardoor hij als enige aan het einde van de rit de juiste gemiddelde snelheid van 31km/u kon noteren nadat we in totaal 95km hadden afgelegd.

Met 8 man vertrokken we aan de Maaskantroute nummer 2, deze had ook net zo goed Maaskantroute nummer 1 of 3 kunnen heten want maaskantroute nummer 1 bestaat niet meer en doordat veel nieuwe nummertjes zijn toegevoegd is de oorspronkelijke route 2 niet meer rijdbaar. Maar goed: met 8 man reden we dus de Maasbrug over en tot onze verbazing verscheen er voor ons nog een lid aan de horizon. Hadden we nu al de (uiterst uitgedunde) B groep ingehaald? Nee het was Jan C. die dacht dat hij de laat was en daardoor eerder als de rest van de groep aan de rit was begonnen. Zowel Gied als Eric hadden de nummertjes op het stuur geplakt dus kon het eigenlijk niet fout gaan, en behalve dat knooppunt 75 vervangen is door 70 bleek de route ook geheel t kloppen. Het is echter wel duidelijk geworden dat er een praktische maximum gemiddelde snelheid aan deze Maaskant route zit.  Zoals gebruikelijk de laatste tijd werd er ondanks tegenwind behoorlijk doorgereden, het leek erop dat we een gemiddelde van ruim boven de 30 gingen halen. Maar als je zo hard rijdt dan heb je te weinig tijd om de richtingwijzers naar het volgende knooppunt te lezen. Als gevolg hiervan misten we verschillende keren een afslag en moesten we omdraaien om langzaam weer op gang te komen. Het idee werd geopperd om een handtekeningen actie te starten opdat het lettertype op de richtingaanwijzers zodanig vergroot wordt dat dit geen probleem meer hoeft te zijn. Steeds meer fiets terrassen blijken nog gesloten op het tijdstip dat wij onze pauze willen nemen. Na een vijftal gesloten locaties vonden we uiteindelijk in het dorpje Meeuwen een brasserie waar we welkom waren. Toen wij in Kotem het fietspad naast de autoweg wilden oprijden kwam er een auto achteruit naar beneden gereden. Welke gekke Belg rijdt daar nu met een Auto naar boven? werd er geroepen, maar die gekke Belg had een geel kenteken met zwarte letters. Thuisgekomen was de gemiddelde snelheid nog altijd 29.5 km/u en de afgelegde weg 105km.

(GPS)

Crit en Giel waren al lang aan hun eigen Etappe du Lac begonnen via Bokrijk toen 12 man (waaronder 1 gastrenner) aan het vertrek stonden, voor deze toch vrij zware tocht. Was wel even vreemd opkijken maar blij verrast toe…..

In Valkenburg was het pechduiveltje reeds aanwezig in de vorm van een buitenband van Eric waarop hij deze tocht niet kon vervolgen. Doch Jean Habets in Schin op Geul bracht redding in de vorm van een nieuwe band. Stephan was inmiddels al doorgereden omdat hij vroeg terug moest zijn.

Vanaf Mechelen richting Vijlen, Vaalsbroek, Gemmenich doemden de eerste beklimingen op hetgeen resulteerde in diverse geloste coureurs. Dave, die na zijn blessure, aan een serieuze come-back bezig is, bleef hier al definitief achter.

Boven op Vaals/Gemmenich besloten vier andere deelnemers om toch ook maar pas op de plaats te maken en een andere/kortere route richting huiswaarts te kiezen. Hierdoor kwam voor de overgebleven zes dapperen het podium natuurlijk wel heel erg dichtbij, maar er lag nog een lange en zware weg voor de boeg. Voor deze zes verliep de rit tot Eupen voorspoedig op ’n kleine “umleitung” na in Eynatten, waarna de pitsstop in “onze” lunchroom toch wel welkom was. In de afdaling langs het stuwmeer raakten we Gerrit even kwijt maar deze vervoegde zich in de lunchroom weer bij ons. Eveneens in deze afdaling kwamen we nog een grote groep lotgenoten van de Meule uit Stein tegen. Tijdens de pauze werd besloten om niet via Limbourg terug te rijden i.v.m. de wegwerkzaamheden bij Henri Chapelle, doch de route te vervolgen via Membach en daarna Welkenraedt. Dit verliep eveneens vlekkeloos en aldaar hebben we, i.v.m. vorengenoemde werkzaamheden, de afdaling (ruim 6 Km!!! wat ’n opluchting) naar Remersdaal/Teuven genomen en in Teuven links omhoog naar het Rode Bos onze oorspronkelijke route weer opgepakt.

Via Planckgas, Terlinden, Margraten etc. arriveerde het zestal, moe maar voldaan, na ’n rit van ongeveer 130 Km. tegen half vier in Stein.

(GPS)

Met een 10tal rijders vertrok de A groep voor de jaarlijkse Fantasy Dream tocht. Ons nieuwste lid was voorzien van een splinternieuwe fiets dus mocht hij op kop rijden. Wiel Speck was onderweg nog een verloren rijder uit een ander team tegen gekomen en deze mocht derhalve mee als gastrijder.

Vooraf werd duidelijk aangekondigd dat de regionale imitatie kasseistrook langs het Oorlogsmonument van Henri Chapelle opengebroken was, wij zouden er rekening mee houden.

Behalve een zware vormcrisis van ondergetekende was er weinig te melden tot aan Henri Chapelle en daar hielp de gastrijder ons uit de brand want hij wist de weg. Verbaasd keken wij op toen toch in de richting van de opgebroken weg werd gereden, maar als snel bleek dat in het eerste gedeelte slechts de toplaag van het asfalt verwijderd was waardoor het wegdek eigenlijk beter was dan voorheen. Maar dat mocht niet lang duren iets verder leek wel of de Walen een kanaal aan het graven waren, de enige optie was om lopend langs de kant van de weg verder te gaan.

De gastrijder liet het hier niet bij zitten en besloot toch (weliswaar over het gras) te gaan fietsen. Dit kwam hem duur te staan, hij viel om en zijn fiets kwam ongelukkig terecht. Er was gelukkig geen persoonlijke schade maar zijn achtervork was gebroken.

Een maal op een zijweggetje aangekomen bleek dat Rob al lek had gereden met zijn splinternieuwe fiets. Na enige noodreparaties vervolgden wij onze tocht.

In voeren bleek onze normale pauze terras geheel gereserveerd te zijn waardoor wij moesten uitwijken naar een ander terras. Het gebrek aan bedieningsvriendelijkheid mag niet onvermeld blijven.

Uiteindelijk konden, ondanks het gebroken frame, toch alle rijders de tocht volbrengen.

De afgelegde afstand was 102km met een gemiddelde snelheid van 28.6km/u

GPS